با ادامه رشد اندازه و پیچیدگی گوشیهای هوشمند اصلی، یک روند متقابل با افزایش محبوبیت مینی گوشیهای هوشمند پدیدار شده است. این دستگاههای جمع و جور که اغلب به عنوان «کوچکترین گوشیهای جهان» به بازار عرضه میشوند، بر قابلیت حمل و عملکردهای ارتباطی اساسی تأکید دارند و جایگزینی سادهتر را در دنیای دیجیتالی فزاینده ما ارائه میدهند.
مینی گوشیهای هوشمند معمولاً دارای صفحهنمایش 2.5 اینچی یا کوچکتر هستند و طراحیهای سبکی دارند که قابلیت حمل آسان را در اولویت قرار میدهند. فراتر از قابلیتهای تماس و پیامک اساسی، برخی از مدلها شامل دسترسی محدود به اینترنت و عملکردهای پخش موسیقی هستند. اندازه جمع و جور، عملکرد ساده و قیمت مقرون به صرفه آنها را برای گروههای کاربری خاص جذاب میکند:
این دستگاهها معمولاً از پیکربندیهای سختافزاری متوسط با پردازندههای با عملکرد پایینتر و ظرفیت حافظه محدود استفاده میکنند. در حالی که وضوح نمایشگرها اساسی باقی میماند، آنها به طور کافی نیازهای بصری اساسی را برآورده میکنند. ظرفیت باتری تمایل به کوچکتر بودن دارد که به طور بالقوه منجر به دورههای استفاده کوتاهتر بین شارژها میشود. برخی از مدلها ویژگیهای اضافی مانند بلوتوث، Wi-Fi یا اتصال GPS را شامل میشوند. سیستم عاملها اغلب شامل نسخههای ساده شده اندروید با عملکرد ساده شده هستند.
در حالی که نشان دهنده یک بخش خاص است، مینی گوشیهای هوشمند تقاضای ثابتی را حفظ میکنند. با متنوع شدن نیازهای مصرفکنندگان، تولیدکنندگان همچنان به بهبود این محصولات از طریق چندین پیشرفت بالقوه ادامه میدهند:
خریداران بالقوه باید هنگام انتخاب و استفاده از مینی گوشیهای هوشمند، چندین عامل را ارزیابی کنند:
به عنوان یک دسته محصول متمایز، مینی گوشیهای هوشمند نیازهای خاص بازار را از طریق فرم جمع و جور و عملکرد ساده شده خود برطرف میکنند. در حالی که از نظر قابلیتها در مقایسه با دستگاههای اصلی محدود هستند، قابلیت حمل و سهولت استفاده آنها، ارتباط مستمر را تضمین میکند. پیشرفتهای تکنولوژیکی مداوم ممکن است کاربردهای بالقوه آنها را در سالهای آینده بیشتر گسترش دهد.